Το Καχόν στην Ελλάδα

   Το Καχόν δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στην Ελλάδα. Όλα δείχνουν όμως πως θα γίνει, αφού πρόκειται για ένα όργανο το οποίο, αν και δεν του φαίνεται, μπορεί να σταθεί επάξια σε κάθε είδος μουσικής. Θα το δούμε σε ακουστικά κυρίως σχήματα να δίνει ρυθμό αφρικάνικης Ρούμπας, φλαμένγκο, ταγκό κ.α.. Σίγουρα όμως, αυτό που θα μας κάνει εντύπωση, είναι όταν θα το δούμε να αντικαθιστά, όλο καμάρι, τα ντραμς κάποιας ροκ μπάντας σε καφετέριες, clubs, pubs! Είναι και ο λόγος που έχει αρχίσει και γίνεται ιδιαίτερα αγαπητό στις μουσικές κοινότητες, αφού τα κάνει όλα αρκετά καλά! Δίνει ρυθμό, ακούγεται σαν ντραμς, δεν πιάνει χώρο! 


  Του λείπει όμως ένας ήχος που στους κρουστούς είναι αναντικατάστατος... Ο ήχος του hi hat και των πιατινιών. Ε! Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα! Ή μήπως μπορούμε? ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ. Δεν είναι λίγοι οι καχονίστες του εξωτερικού που επιλέγουν να συνοδεύσουν το Καχόν με ένα σύστημα hi hat ή ένα πιατίνι. Why not λοιπόν! 


   Στην Ελλάδα γνωρίζουμε λίγους που το τόλμησαν. Ένας από αυτούς είναι και ο Γιάννης Νταρμής. Ο Γιάννης στην ηλικία των 25, ανήκει στην νέα γενιά μουσικών έχοντας συμμετέχει σε αρκετές μουσικές εκδηλώσεις στην Αθήνα, άλλοτε με την κιθάρα και την φωνή του και άλλοτε με το Καχόν του! 
- Η αλήθεια είναι ότι προκαλεί τις εντυπώσεις, στην αρχή κυρίως λόγω του σχήματός του. Πολλοί με ρωτούν αν θα παίξω επάνω σε αυτό το κουτί ή αν πρόκειται για σκαμπό, μας λέει.

Η ιστορία του Cajon

Το cajón είναι το ευρύτατα χρησιμοποιημένο afro-περουβιανό μουσικό όργανο στο 20ό αιώνα.


Οι σκλάβοι δύσης και της Κεντρικής Αφρικής προέλευσης στην Αμερική, συγκεκριμένα Περού, θεωρούνται η πηγή του τυμπάνου cajón αν και το όργανο είναι κοινό στη μουσική απόδοση σε όλη την Αμερική, ειδικά Κούβα. Κούβα, το cajón συνδέεται με το afro-κουβανικό ύφος τυμπάνων/τραγουδιού/χορού γνωστό ως ρούμπα, ενώ μέσα Περού συνδέεται με διάφορα afro-περουβιανά ύφη.


Το cajón αναπτύχθηκε πιθανότατα στο παράκτιο Περού κατά τη διάρκεια του πρόωρου 1800s. Το όργανο έφθασε σε μια αιχμή στη δημοτικότητα από 1850, και μέχρι το τέλος του 19$ου αιώνα cajón οι φορείς πειραματίζονταν με το σχέδιο του οργάνου με την κάμψη μερικών από τις σανίδες στο σώμα των cajón για να αλλάξουν τα σχέδια του οργάνου της υγιούς δόνησης.
Ξέροντας ότι το cajón προέρχεται από τους μουσικούς σκλάβων στον ισπανικό κάτοικο αποικίας Αμερική, υπάρχουν δύο συμπληρωματικές θεωρίες προέλευσης για το όργανο. Είναι δυνατό ότι το τύμπανο είναι άμεσος απόγονος διάφορων σαν κουτί μουσικών οργάνων από τη δύση και κεντρικός Αφρική, ειδικά Ανγκόλα, και Αντίλλες. Αυτά τα όργανα προσαρμόστηκαν από τους περουβιανούς σκλάβους από την ισπανική ναυτιλία συσκευάζουν στη διάθεσή τους.


 Στο λιμένα οι πόλεις συμπαθούν Matanzas, Κούβα χρησιμοποίησαν τη ναυτιλία μπακαλιάρων συσκευάζουν. Αλλού, τα μικρά συρτάρια κομμών έγιναν όργανα.
Μια άλλη θεωρία πρου4ποθέτει ότι οι σκλάβοι χρησιμοποίησαν απλά τα κιβώτια ως μουσικά όργανα για να καταπολεμήσουν τις σύγχρονες ισπανικές απαγορεύσεις κατοίκων αποικίας στη μουσική στις κυρίως αφρικανικές περιοχές. 


Κατά αυτόν τον τρόπο, cajóns θα μπορούσε εύκολα να μεταμφιεστεί ως καθίσματα ή σκαμνιά, αποφεύγοντας κατά συνέπεια τον προσδιορισμό ως μουσικά όργανα. Κατά πάσα πιθανότητα είναι ένας συνδυασμός αυτών των παραγόντων - αφρικανική προέλευση και ισπανική καταστολή της μουσικής σκλάβων - που οδήγησαν στη δημιουργία των cajón.


Η πρόωρη χρήση του περουβιανού cajón επρόκειτο να συνοδεύσει Tondero και Zamacueca (παλαιά έκδοση Marinera) χοροί.
Στους σύγχρονους χρόνους, το όργανο έγινε ένα ακέραιο σημαντικό μέρος Περουβιανή μουσική και Κουβανική μουσική.
Στη δεκαετία του '70 το όργανο εισήχθη Flamenco μουσική από τον κιθαρίστα Paco de Λουκία.

Το τύμπανο


Το μισό στο τριών τετάρτων παχύ ξύλο ίντσας χρησιμοποιήθηκε γενικά για πέντε πλευρές του κιβωτίου. Ένα λεπτό φύλλο του κοντραπλακέ καρφώθηκε επάνω ως έκτη πλευρά και ενέργησε ως εντυπωσιακό επιφάνεια ή κεφάλι. Μια υγιής τρύπα κόπηκε στην πίσω πλευρά απέναντι από το κεφάλι ή tapa.
Οι κορυφαίες άκρες αφέθηκαν συχνά ασύνδετες και θα μπορούσαν να είναι ενάντια στο κιβώτιο. Ο φορέας κάθισε καβάλλα στο κιβώτιο, που γέρνει το διαγωνίως εντυπωσιακός το κεφάλι μεταξύ των γονάτων του. Το σύγχρονο cajón έχει διάφορες βίδες στην κορυφή για τη ρύθμιση κρουστικός χροιά και μπορέστε αθλητικά λαστιχένια πόδια. Μερικές εκδόσεις μπορούν επίσης να πιέσουν διάφορα κάθετα τεντωμένα σκοινιά ενάντια tapa για έναν βόμβο όπως την επίδραση ή τον τόνο. Σειρές, κουδουνίσματα ή τύμπανο κιθάρων snares μπορέστε να εξυπηρετήσετε αυτόν τον σκοπό. Το percussionist μπορεί να παίξει τις πλευρές με την κορυφή των φοινικών και των δάχτυλών του για τους πρόσθετους ήχους. Υπάρχει επίσης σωλήνας cajón, τα οποία παίζονται όπως το α conga.


Σήμερα


Σήμερα, το cajón ακούγεται εκτενώς κουβανικά, παράκτια σε περουβιανά ή Criolla Musica μουσικές μορφές: Tondero, Zamacueca και Περουβιανό βαλς, σύγχρονος Flamenco και ορισμένες μορφές σύγχρονου Ρούμπα. Το cajón εισήχθη flamenco μόνο η δεκαετία του '70 από τον κιθαρίστα Paco de Λουκία. Ενώ στο Περού, του δόθηκε το cajón από το percussionist Caitro Soto. Στο paco de Λουκία σεξτέτο, το cajón παίζεται από το βραζιλιάνο percussionist Rubem Dantas. Το 1994, Dantas μαθημένος μιας τεχνικής που υιοθετεί την πίεση του αριστερού ποδιού στο μέτωπο του cajón στην πίσσα αλλαγής από το San Jose, το cajonador ασβεστίου ονόμασε το Mike Masuda. Αυτή η μεταβαλλόμενη τεχνική πισσών--προερχόμενος από να χαμηλώσει ποδιών περουβιανός-ύφους cajón--είναι τώρα κοινός flamenco.


Το σύγχρονο cajón χρησιμοποιείται συχνά για να συνοδεύσει την ακουστική κιθάρα και παρουσιάζει στις παγκόσμιες σκηνές στη σύγχρονη μουσική. Ματ Krueger, βασιλική εκροή και οι γρύλοι όλων των εμπορίων, Εννέα μίλι, Jennifer Lopez, Οι νεοσσοί Dixie, Ozomatli, MAC του Φλήτγουντ, Alejandro Sanz με Παιδί πεπρωμένου, Los Lobos, Anastacia, Άτομο Willard, Ben Harper, Nada Surf, Βίαιο Femmes, Γαελική θύελλα, Sara Groves, Scott Matthews, Βασιλιάδες τσιγγάνων, Κόκκινο που θέλει το μπλε, Sandi Thom, Megson, Tyrone φρεάτια με Mark Chipello και δημοφιλές ισπανικό flamenco/βράχου/ρούμπα duo Estopa, Norah Jones και Το Coronas όλους χαρακτηρίστε πρόσφατα το cajón είτε στη σκηνή είτε την τηλεόραση, και μερικοί το έχουν χρησιμοποιήσει στην καταγραφή των λευκωμάτων τους. Seth Lakeman έχει χρησιμοποιήσει το Cajón και στις καταγραφές και κατά την παιχνίδι ζωντανή, ενσωματώνοντας το με στο μοναδικό εμπορικό σήμα παραδοσιακού του Βρετανικά λαϊκή μουσική.


Δεδομένου ότι το όργανο κερδίζει την αναγνώριση, σημαντικές επιχειρήσεις τυμπάνων & κρούσης ακολουθούν το μόλυβδο των οικοδόμων συνήθειας και φέρνουν τα όργανα σε ένα ευρύτερο ακροατήριο. Συγχρόνως, το cajón συνεχίζει να εξελίσσεται.


Ο μουσικός Pedro Barriera Rican Puerto σχεδίασε τα «ξύλινα bongos».
Φιλιππίνες, έχει αναγγείλει μια νέα φυλή των percussionists στο «ακουστικό» κύκλωμα λεσχών.
Το 2001 το Cajón δηλώθηκε τη «εθνική κληρονομιά» από το περουβιανό εθνικό ίδρυμα πολιτισμού.